اين روزها هرچه موي آقايان ژوليده‌تر مي‌شود، کفش خانم‌ها نوک تيزتر مي شود. وقتي علتش را جويا مي‌شوي همه تقصيرها گردن واژه‌اي مي‌افتد به نام مد. البته کفش آقايان هم دست‌کمي از کفش خانم‌ها ندارد و رفته‌رفته شبيه منقار پرندگان مي‌شود. گويا اين مد است که بايد شيوه لباس پوشيدن مردان و زنان را تعيين کند.                                                                                                                                                                                           اما از بد ماجرا طراحان مد اصلا به فکر سلامت مصرف‌کنندگان نيستند و اين مصرف‌کننده است که بايد تاوان مدهاي ناسالم را بپردازد.                                                                                                                                                                                            

• کفش‌هاي نوک باريک                                                                                                                                                                                                                به هر دليل اين روزها درميان خانم‌ها ونيز آقايان، پوشيدن کفش‌هايي که نوک باريک دارند، مد شده است. کفش هايي که در کوچه و خيابان پاي خيلي‌ها مي‌بيني اولين چيزي که به خاطر مي‌آ‌ورد اين است که پاي بيچاره اين همه فشار را چگونه تحمل مي‌کند ؟                              

استدلال برخي افرادي که از اين‌گونه کفش‌ها استفاده مي‌کنند اين است که پس اين همه آدم چگونه اين کفش ها را مي پوشند و بيمار نمي‌شوند در حالي که اگر از خود اين افراد بپرسيد خاطرات تلخ زيادي براي گفتن دارند.                                                                                                                                                                                                 

مثلا يکي از اين خاطرات چنين است:< تازه از اين کفش‌هاي نوک باريک مد شده بود. من هم رفتم و يکي از آنها را خريدم و تمام روز پوشيدم و پز دادم. فرداي آن روز وقتي خواستم دوباره کفشم را بپوشم، متوجه درد شديدي در شستم شدم.اول خيلي به آن اعتنا نکردم، ولي ديدم قابل تحمل نيست. انگشتم را که نگاه کردم ديدم قرمز شده و مجبور شدم با دمپايي بروم دکتر. دکتر گفت ناخنت داخل گوشت انگشت فرو رفته و بايدآن را بيرون بياورم.                                                                                                                                                     فرو رفتن ناخن به داخل گوشت، يکي از عوارض پوشيدن کفش‌هاي تنگ و نوک باريک و ضايعه شايعي است که بيشتر براي شست پا پيش مي‌آيد. در اين بيماري به دليل فشار فيزيکي، معمولا بافت حاشيه ناخن شست پا به سمت ناخن فشرده مي‌شود و در نهايت ناخن به داخل بافت کناري فرو مي‌رود. اين عارضه معمولا دردناک است و کم کم عفونت هم به آن اضافه مي‌شود. براي پيشگيري از اين عارضه بايد ناخن‌ها را به طرز درستي کوتاه کرد و کفش تنگ و نوک باريک نپوشيد.                                                                                                                                                                                                                     

فرو رفتن ناخن به گوشت تنها عارضه دردناک کفش‌هاي نوک باريک نيست و بسياري از کساني که به پوشيدن اين کفش‌هاي خطرناک عادت دارند، دچار عارضه‌اي مي‌شوند که به مراتب پر دردسرتر از قبلي است.                                                                                                                                                                                                                اين عارضه که در واقع انحراف دائمي انگشت شست پا به سمت انگشت دوم است <هالوس والگوس> نام دارد. گفته مي‌شود، اصلا شيوع اين بيماري با ظهور کفش در جوامع بشري آغاز شده است.                                                                                                                                                                                                                              

نتايج مطالعات دانشمندان عربستان سعودي حاکي است، هيچ هالوس والگوسي در ميان زنان وجود ندارد که بر اثر پوشيدن کفش نوک باريک ايجاد نشده باشد. به عبارتي صددرصد زنان دچار اين بيماري در اين کشور کفش‌هاي نوک باريک مي‌پوشند.                                                                                                                                                                      البته شايد بگوييد مگر چند نفر از کساني که کفش نوک باريک مي‌پوشند، دچار هالوس والگوس مي‌شوند که اين همه در باره آن سر و صدا به پا شده است؟                                          

در پاسخ به اين سوال دکتر عبدالوهاب، استاد دانشگاه ملک سعود رياض، مي‌گويد: <حدود 81 درصد کساني که مدت‌ طولاني کفش‌نوک باريک مي‌پوشند، درنهايت دچار هالوس والگوس مي‌شوند.>                                                                                                                                                                                                                             غير از دو عارضه فوق، کفش‌هاي نوک باريک عوارض متعدد ديگري نيز به همراه دارند که از آن ميان مي‌توان به پينه، ميخچه و کج شدن و خميدگي انگشتان اشاره کرد. در‌نهايت مي‌توان به جرات گفت پوشيدن کفش‌هاي نوک باريک، صرف‌نظر از مد بودنشان اصلا به صلاح پاهاي شما نيست.                                                                                                                                                                                                                                    • کفش‌هاي پاشنه بلند                                                                                                                                                                                                               پوشيدن کفش پاشنه بلند براي بسياري از دختر بچه‌ها يک آرزوست. البته بيشتر صداي پاشنه اين کفش‌هاست که دختر بچه‌ها را شيفته خود مي‌کند اما در بزرگسالي اين آرزو گاه به مد‌تبديل مي‌شود که اغلب دردسرساز است.                                                                                                                                                                                                

خانم 33 ساله اي که دچار يکي از اين دردسرها شده بود، مدتي کفش پاشنه بلند ‌پوشيده واستخوان پاي راستش بر اثر پيچ خوردن مچ پا شکسته بود. طول پاشنه کفشي که ديگر نمي‌توانست با آن راه برود ، 10 سانتي‌متر بود.                                                                                                                                                                                   خودش مي‌گفت:‌( همش به خاطر اين کفش‌هاي پاشنه بلنده! نمي‌دونم چي شد که پام پيچ خورد و خوردم زمين. ) ولي گويا لذت پوشيدن اين کفش هاي پاشنه بلند بيشتر از درد شکستگي استخوان است. چون وقتي همين خانم ? هفته بعد براي باز کردن گچ پايش آمد، مي‌گفت: ( بازم دلم مي‌خواد کفش پاشنه بلند بپوشم، چون به من احساس اعتماد به نفس ميده و قدم رو بلندتر مي کنه)!                                                                                                                                                                                                       شايد بعضي خانم‌ها گمان کنند، زمين نخوردن با پاشنه 10 سانتي‌متري عرضه مي‌خواهد که لابد اين خانم 33 ساله نداشته است. اما پيچ خوردگي و شکستگي مچ پا تنها عارضه کفش‌هاي پاشنه بلند نيست. بلکه حتي اگر تمام عمر روي پاشنه 10 يا 15 سانتي‌متر راه برويد و زمين هم نخوريد، ساير عوارض آن شما را گرفتار مي کند.                                                                                                                                                                     يکي از اين عوارض کوتاه شدن طول عضلات پشت ساق پاست. يعني اگر خانمي بيش از 6 ماه به طور مداوم کفش پاشنه بلند بپوشد، طول عضلات پشت ساق پايش کوتاه مي‌شود.         

نتيجه اين عارضه کج و کوله شدن پا و کوتاه شدن قد نيست که برخي پاشنه بلند پوش‌ها بگويند، عضلات پاي ما که کوتاه نشد . بلکه محصول اين پديده از بين رفتن قوس کف پاست. البته معمولا خود فرد متوجه کف پاي صافش نمي‌شود، ولي حتما کمر دردهاي ناشي از آن آزارش خواهد داد .                                                                                                                                                                                                                              

يکي ديگر از عوارض کفش پاشنه بلند، فشار بيشتر به زانوهاست. بر اساس نتايج تحقيقات دانشمندان دانشگاه هاروارد، کفش‌هاي داراي پاشنه بلند و پهن، 26 درصد ميزان فشار روي زانوي فرد را افزايش مي‌دهند.                                                                                                                                                                                                        همچنين کفش‌هاي با پاشنه بلند و نازک، 22 درصد فشار روي زانو را افزايش مي‌دهند. از طرفي سلامت غضروف بين استخوان هاي مفصل زانو، به مايع مفصلي زانو بستگي دارد. چرا که تغذيه اين غضروف از طريق همين مايع صورت مي‌گيرد.                                                                                                                                                                                 

وقتي فشار روي مفصل زياد شود، هم غضروف فشار بيشتري را تحمل مي‌کند و هم تغذيه آن از مايع مفصلي دچار اشکال مي‌شود، به مرور زمان اين پديده باعث بروز آرتروز مفصل زانو مي شود.

• لباس‌هاي تنگ                                                                                                 

در گذر زمان و با تغيير نسل‌ها، گويا يک پديده اجتناب‌ناپذير است و آن کوچک شدن همه چيز است. خانه‌هاي نقلي، ماشين‌هاي کوچک، شلوارهاي کوتاه و تنگ، مانتوهاي چسبان و پيراهن‌هاي تنگ. اين موارد آخر در ذهن تداعي مي‌کند که خياط هميشه پارچه کم مي‌آورد.

اما اين لباس‌هاي تنگ اگر محصول جبر زمانه نباشند حاصل مد که هستند. اما اين مد همبراي سلامت خطرناک است. شايع‌ترين خطر و عارضه لباس تنگ چيزي است که شايد بسياري تجربه کرده باشند، ولي به روي خود نياورند يا ندانند که علت آن چه بوده است.                                                                                                                                                   

لباس تنگ عروق پوست را تحت تاثير قرار داده و در قسمت‌هايي مانع‌ ‌گردش صحيح خون مي‌شود به خصوص اگر تنگي لباس‌ ‌در ناحيه لگن،‌ ‌زانو، سينه و حلقه آستين ها باشد.

همين اختلال جريان خون باعث همان عارضه شايع لباس هاي تنگ مي‌شود، يعني کوفتکي و خستگي. البته گاهي اين تنگي به حدي زياد مي‌شود که قسمت‌هايي از پوست کبود مي شود. يکي ديگر از مشکلات لباس‌هاي تنگ مشکلات گوارشي است.                                                                                                                                                                

در واقع لباس تنگ حرکات دودي (حرکات‌ ‌کرم گونه) دستگاه گوارش را مختل مي‌کند و موجب تجمع گاز در معده و نفخ شکم مي‌شود‌ ‌که معمولا با درد شکم همراه است.                         

همچنين پوشيدن‌ لباس‌ زير تنگ‌ و بدون‌ تبادل‌ هوا باعث افزايش احتمال ابتلا به عفونت مثانه در زنان مي‌شود.                                                                                                                                                                                                                           

يکي ديگر از عوارض لباس‌هاي تنگ نوعي کهير به نام کهير فشاري است. اين نوع کهير در اثر فشار موضعي بر بدن مثل پوشيدن لباس‌هاي تنگ ايجاد مي شود.                                                                                                                                                          

 معمولا 4 تا 6 ساعت پس از پوشيدن لباس تنگ يک تورم عمقي همراه با خارش، سوزش و درد ايجاد مي‌شود که پس از 8 تا 72 ساعت از بين مي‌رود. گاهي تب ولرز، ضعف و خستگي و سردرد هم در کنار اين عارضه وجود دارد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: